In 2007 benadert Speling diverse thematieken vanuit de optiek ‘religie en geweld’. Daarbij gaat het om de intrinsiek gewelddadige en ontregelende aspecten van religie, en niet om allerlei sociologische, historische en hedendaags politieke fenomenen (zoals godsdienstoorlogen, kruistochten, interreligieuze spanningen).
De ervaring van het Heilige wordt niet zelden beschreven als iets dat mensen tegen de grond slaat, dat het eigene afbreekt. Alle godsdiensten zijn op de een of andere manier getekend door het gewelddadige, dat in wezenlijke spanning staat tot centrale thema’s als verlossing of bevrijding. In het christendom is het kruis het teken van heil.
Waarheid is niet los verkrijgbaar, is dynamisch, meer een kwestie van zoeken dan van hebben, niet te benaderen zonder interpretatie. Toch heeft waarheid in zich een absoluutheidsaanspraak. In welke krochten voert ons het zoeken naar waarheid? Liefde is een al even sereen woord als waarheid. Maar de liefdesrelatie zelf stelt enorme eisen: zelfverlies, verantwoordelijkheid, omgaan met een principieel onvermogen. Gezagsstructuren dienen ter bescherming van de centrale waarden, maar bevatten de kiemen van een type gedrag dat daartegenin druist. En hoe zit het met God zelf? In de beelden is het gewelddadige niet afwezig…
De titels van Speling 2007 (jaargang 59):
nummer 1: Waarheid en de kunst van het twijfelen
nummer 2: Vertel ons van de liefde
nummer 3: Hoe zit het met gezag?
nummer 4: God, waar ben je zelf?