Wie de nieuwsberichten volgt, kan de indruk krijgen dat de wereld wankelt. Winkels sluiten hun deuren, werknemers verliezen hun baan, vluchtelingen verlaten hun geboortegrond en zoeken in Europa onderdak, er zitten grenzen aan de groei en krimp lijkt onvermijdelijk. De wegwerpmaatschappij, het maakbaarheidsideaal, onverschilligheid en cynisme: ze zijn allemaal bij ons bestaan gaan horen. Het maakt onrustig. Gevoelens van angst worden bespeeld. Komt het ooit nog goed?
Speling onderzoekt of er ook nog andere geluiden zijn op te vangen. Wat beweegt iemand ten diepste? Hoe doe je dat: leven? Het tijdschrift wil, al vanaf het allereerste begin in 1948, mensen begeleiden op hun spirituele zoektocht. Het wil ruimte creëren voor het stellen van vragen, in woord en in beeld, bij wat er op ons afkomt.
In de afgelopen jaargang stond de vraag centraal hoe wij betrokken kunnen zijn. In 2017 kiest Speling een ander perspectief. De joods-christelijke traditie houdt ons voor dat iemand bij ons betrokken is. ‘Gratuïteit’ en ‘genade’ zijn begrippen die daarbij passen. Dat zijn grote woorden, maar kun je ook leren om die betrokkenheid te zien? Het is een vraag die thuishoort in het eerste nummer, als ouverture op de hele jaargang. In het tweede zijn ‘vergeving’ en ‘verzoening’ de kernwoorden, in het derde ‘toekomst’ en ‘verzet’ en het laatste nummer cirkelt rond ‘schaamte’ en ‘schroom’.
nr. 1: Goeie genade!
nr. 2: Vergeef me!
nr. 3: Waar wachten we op?
nr. 4: Zullen we dan maar?