Willem van den Hoed (1965) – in Delft opgeleid als architect – registreert met ingenieuze blik bui-tengewone bestemmingen die hij tijdens zijn reizen opzoekt. Wereldwijd ondergaat hij de ruimtelijke ervaring van panorama’s en natuurlijke vergezichten. In zijn ogen zijn overweldigende skylines het fysieke summum van menselijke beschaving. Bij voorkeur vanaf grote hoogte vastgelegd, waarbij een hotelkamer functioneert als bewoonbaar statief.
Fotografie is voor Van den Hoed het belangrijkste middel om een nieuwe, gelaagde werkelijkheid te creëren. Deze werkelijkheid, waarin zijn achtergrond als architect zich nooit verloochent, lijkt niet gemanipuleerd, maar iedere millimeter van de foto is bewerkt.
Met een telelens fotografeert hij honderden detailopnames, die hij uiteindelijk met Photoshop in zijn atelier tot één geheel assembleert. Dit is een arbeidsintensief proces met vele artistieke keuzes, waarbij elke vierkante millimeter van het fotowerk wordt aangeraakt. De foto’s zijn niet wat ze op het eerste oog lijken. Tijdens de uren- of dagenlange fotosessies ver¬andert de stand van de zon en de intensiteit van het elektrische licht. Wolkenpartijen komen en gaan, de atmosfeer opent zich en trekt weer dicht. De kunstenaar-fotograaf moet bij voorkeur niet documenteren, maar creëren. Om dit tot resultaat te brengen als een authentiek kunst¬werk, ontwikkelt hij een persoonlijke visie op de realiteit; een soort opschaling van de echtheid. Mede door digitale bewerking ontstaat een ‘parallelle visie’. De fotograaf kiest zelf zijn moment, plek en lichtval. Hij stelt hiermee zijn eigen werkelijkheid samen. Alles moet op zijn plaats komen, alle beeldelementen dienen bij te dragen aan de gekozen beeldinterpretatie. De uitdaging is om een overtuigend geconstrueerd beeld te ontwerpen. Het maken van een fotowerk is hierdoor een langdurig intensief proces geworden.
Al is dit in eerste instantie louter mogelijk in het tijdperk van de digitale fotografie, toch zijn alle conceptuele keuzes, zoals beeldtaal, compositie, belichting, toneel en verbeelding nauw ver¬bonden met de schilderkunstige traditie. ‘Het is in feite schilderen met stukjes foto’, zoals de kunstenaar het zelf verwoordt.
Willem van den Hoed is een perfectionist met een compromisloze houding inzake symmetrie en balans. Samengestelde constructies en tot in detail uitgekiende verdwijnpunten vormen vaste ijkpunten in zijn werk. De fotowerken worden letterlijk gekenmerkt door rechtlijnig¬heid en uitgebalanceerde compositie. Het lijnenspel is veelzijdig en in zijn complexiteit uiterst beweeglijk.